Op woensdag 2 oktober vertrokken we met veel goesting met de tram en trein richting West-Vlaanderen.
De trein bracht ons naar De Panne, waar er eventjes verwarring was of we misschien in het Plopsahotel zouden slapen?
Nee hoor, we stapten flink verder tot in de Duinpanne waar we onze lunch opaten, speelden op de speeltuin en een wandeling maakten in de natuur.
Daarna had het wel lang genoeg geduurd voor sommigen, iedereen was zo benieuwd naar onze slaapplaats.
Dus hop, de kusttram op richting Sint-Idesbald, naar Huize Emmaus.
Hoe we de weg zo makkelijk vonden? Enkele kinderen volgden de GPS op juf haar gsm, anderen kregen een wegenkaartje om ons uit de Doornpanne te leiden.
Nadat alle slaapzakken waren uitgerold, trokken we onze laarzen aan en gingen we naar de zee.
In volle vaart vlogen de kinderen het strand op, de zee in. Oeps, al snel veel ingelopen laarzen en natte broeken wegens een heel wilde zee… en wild enthousiaste kinderen, dat ook wel.
Na het spelen gingen we eten in Huize Emmaus, de kok had kip met frietjes gemaakt, mmmmmm.
Onze dag was nog niet voorbij, want we hadden nog afgesproken op het strand met Johny en co, echte ‘geirnoarskruwers’ .
Eddy en Jean-Pierre waren de vissers van dienst die met een net in de zee gingen en garnalen visten.
Johny en Didier waren de enthousiaste uitleggers van dienst, die ons toonden wat je allemaal vindt bij de garnalenvangst. We waren vooral onder de indruk van de pieterman en gecharmeerd door de hermietkreeft.
Terug in ons huis, kwamen de vier garnaalkruiers de garnalen koken en leerden ze ons hoe we ze moeten pellen én proeven.
De eerste avond in ons bed was voor de meesten spannend en niet eenvoudig om in slaap te geraken, maar de nachtrust deed deugd voor jong en oud.
