Muzisch bekeken

Mozaïeksteentjes rond spiegel symboliseren de verscheidenheid van onze school, de kleurtjes van de school. Ieder is welkom en mag er zijn zoals die is.

De driehoek symboliseert de dynamische driehoek kind-ouders-school. Wij willen een klimaat creëren waarin geleerd kan worden. Wij zijn er ons van bewust dat ieder kind is ingeweven in een netwerk van relaties – een context. Centraal staat de loyaliteit tussen ouders en kind – een band die nooit echt afgebroken kan worden en voortdurend in beweging blijft zolang hij gekenmerkt wordt door het onderling geven en ontvangen van passende zorg. Van deze band gaat een sterke invloed uit op het schoolleven van het kind. Het werkt verhelderend en helend als een begeleider (leerkracht) het kind benadert in diens context en met name aandacht geeft aan de loyaliteit met zijn ouders en het evenwicht tussen geven en ontvangen.
Dan spreken we over ‘contextuele leerlingenbegeleiding’ – een verrijking, verdieping, een meer-bewust-zijn van onze bestaande aanpak van begeleiding op school. We denken in het belang van het kind én de ouders (de driehoek), i.p.v. in het belang van het kind (individueel).

In het midden de spiegel die ons oproept tot reflectie en steeds verder groeien.

De tweede tegel laat een driehoek zien – onze school – temidden een multiculturele werkelijkheid, een multiculturele buurt. We willen een school zijn in de buurt – en richten ons op de buurt. Onze school wil uitstralen in de buurt. De wisselwerking school-buurt is belangrijk. We treden als school naar buiten, we laten de buurt bij ons binnen.

Taal is zo belangrijk op onze school met heel wat kinderen die als thuistaal niet-Nederlands hebben. Ook ouders stellen de vraag of deze school de goede keuze is voor hun kind omdat het aantal kinderen met als thuistaal Nederlands beperkt is.

Voortdurend stellen we ons de vraag: doen we het goed?
Voortdurend zijn we zoekend.

Onze school beseft ten volle dat taal zorgt voor communicatie.
Onze school beseft ten volle dat taal mensen samen-brengt.
Onze school beseft ten volle hoe belangrijk taal is bij een denk- en leerstimulerende interactiestijl.
Bij uitstek zijn wij een school die beseft hoe belangrijk taal is bij leren leren en leren denken – op alle vlakken: sociaal, cognitief, emotioneel, motorisch, levensbeschouwelijk.

Ieder kind en elke ouder mag in het spiegelgezicht kijken.
Dat gezicht kan ieder kind zijn – ieder is welkom.
Ook al gaat het leren moeilijk – je bent welkom – je mag er zijn zoals je bent – samen gaan we op weg.

We zijn een bijzondere school – laat het ons maar uitstralen – laat het ons maar tonen.
Wat boeit op deze school maakt moe – wat moe maakt boeit. We gaan ervoor, we zijn een goed team – met zorg voor elkaar – we zijn er voor elkaar – we trekken ons op aan elkaar.

Ieder mag zijn vingerafdruk zetten – zeer verscheiden.
En toch zijn we met elkaar verbonden via de kleine mozaïeksteentjes.
De ondergrond is zwaar – dit is misschien niet de gemakkelijkste school om te werken – het is een boeiende, grote uitdaging om hier te werken – maar zie hoe mooi de bloem, de boom is die hier groeit!

Al vaak zijn we met de collega’s op zoek gegaan naar wie we als school zijn, willen zijn – welke richting we uit willen. Soms vermoeit het om – nog eens – een antwoord te zoeken op eenzelfde vraag.
Maar… Worden kent geen einde.
De stroom gaat verder.
Ieder ogenblik is nieuw.
De pijn van het groeien is de moeite waard.
(B.P. De Roeck)

Zie ons team – de letters rondom – verscheiden, verschillende ideeën – en toch verbonden met elkaar.
Ieder heeft een parel in zich – die brengen we samen in een lachend gezicht.

We geloven in de kracht en de parel in ieder van ons – laat ons die kracht aanspreken – laat ons leren van elkaars ideeën en kwaliteiten.
Het gras is niet groener aan de andere kant – als we ergens een idee plukken, laat ons dan de tijd en de ruimte nemen om het te hertalen naar ons eigen verhaal.

Onze school – een open venster. Wij kijken naar buiten, en de wereld rondom kan naar ons kijken.
School en buurt willen elkaar ontmoeten.
Een school midden in de stad.
Het spiegelraam heet ieder welkom.
De mozaïek-steentjes tonen onze rijkdom.
Midden in de stad zijn we verbonden met de natuur.
En dan die blote voet op de kleine keitjes – het is soms moeilijk lopen met die keitjes – we zoeken onze eigen weg.